مدح و ولادت امام حسن عسکری علیه‌السلام
به روی بـال مـلائک سـوار می‌آیـد بــرای آمــدنِ آن ســـوار، مــی‌آیــد بگو به لب که برای گرفـتن حاجت چقـدر یا حسن امشب به کار می‌آید به غیر اینکه به اذکار یار مجبوریم چه کاری از من و از اختیار می‌آید چـقـدر روی تو بـر آسـمـان سامـرّا شـبـیـه مـاه به شـب‌هـای تـار می‌آید خیال وصل تو تنها برای سامرّاست که بـا مـدیـنـه سـر تـو کـنـار می‌آید برای خـاطـر فـرزند خویش می‌آیی شبیه شـیر که شب از شکـار می‌آید بگو به منتظران پِلک را غلاف کنند یـگــانـه مُـنـتَـظِــرِ انـتـظـار مـی‌آیـد مِیِ تو چیست که نوشید هرکه از صحنت خُـمـار می‌رود از تو خُـمـار می‌آید شبـیـه دور حـرم در زیارت ارباب به زائران تو پس کِی فـشار می‌آید؟ حسین آمده یک بار، چیست غیر کَرَم دلیل این که حـسن هم دوبـار می‌آید حسن شدی که بگوید به تو امام حسن حـسن شـدن به تو با افـتخـار می‌آید شب ولادت تو بهـتـرین شب ما شد شبی که رحمت حق شامل دو دنیا شد حسن شدی که کریمان فقط دوتا باشند دوتا کـریم در عـالـم برای ما باشند حسن شدی که اگر از بقیع برگشتند کـبوتـران همه راهـی سـامرا باشند دلیل خوشۀ انگور عسکری این است که تـاک ها ننـشـیـنـند روی پا باشند حسن شدی که میان مُضیف چشمانت تمام شهـر به عـشق شـما گـدا باشند حسن شدی که به هنگام بردن نامت بـقـیـع آمـده‌ها یـاد مـجـتـبـی بـاشـند حسن شدی که شـبـیه بقـیع اینجا هم همیشه گنبد و گلدسته سر جدا باشند حسن شدی که شـبیه بقـیع، خُـدّامت به دور قـبر تو ذرّاتِ در هوا باشند حسن شدی که غریبی غریب‌تر باشد که زائران تو در بین کوچه‌ها باشند حسن شدی که غریبی به اوج خود برسد که خادمان تو در شهر کربلا باشند شب ولادت تو بهـتـرین شب ما شد شبی که رحمت حق شامل دو دنیا شد |